-
1 ranny
ranny1 verletzt; żołnierz, zwierzę verwundetciężko ranny schwer Verletzte(r) mranny3 Morgen-;ranny ptaszek m fig Frühaufsteher m;ranne wstawanie n Frühaufstehen n;ranne pantofle m/pl Hausschuhe m/pl;we wczesnych godzinach rannych in den frühen Morgenstunden -
2 ciężki
za ciężkie pieniądze fam. für eine Menge Kohle;ciężko chory schwer krank;ciężko ranny schwer verletzt;ciężko strawny schwer verdaulich;jest mi ciężko na duszy mir ist traurig zumute -
3 lebensgefährlich
II. adver ist \lebensgefährlich verletzt [on] jest ciężko ranny -
4 Schwerverletzte
dekl wie adj ciężko ranny(-a) m(f) -
5 verletzen
verletzen * [fɛɐ'lɛtsən]I. vtjdn/ein Tier [am Kopf] \verletzen ranić [ perf z-] kogoś/zwierzę [w głowę]schwer verletzt ciężko rannyII. vrsich [an der Hand] \verletzen kaleczyć [ perf s-] się [w rękę] -
6 verwunden
См. также в других словарях:
ranny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rannynni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który odniósł obrażenia cielesne; zraniony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lekko, ciężko ranny pacjent. Ranny człowiek. Ranne zwierzę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… … Słownik języka polskiego
ranny — I rannynni «taki, który odniósł rany; poraniony, zraniony» Ranni żołnierze. Ranny w nogę, w ramię. Był ciężko ranny w wypadku. ranny, ranna w użyciu rzecz. «człowiek, który został raniony» Przewieziono rannych do szpitala. Rannego zabrano na… … Słownik języka polskiego
charkotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, charkotaćoczę || charkotaćocę, charkotaćocze || charkotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać, wytwarzać charkot (zwykle o ludziach i zwierzętach); charczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciężko ranny charkotał i rzęził. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadyszeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zadyszećszę, zadyszećszy, zadyszećszał, zadyszećszeli {{/stl 8}}{{stl 7}} odetchnąć głośno, ciężko, zwykle ustami kilka razy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ranny zadyszał z wysiłkiem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
